Bedrog I
Dit is weer zo'n dag. Een waarop je helemaal gek wordt van de Indiase manier van doen, maar er wel aan moet geloven. Het begon al goed met de bestelde auto om Christien op tijd naar het vliegveld te brengen. Die kwam niet opdagen en een paar telefoontjes naar "Hind Tours" werden natuurlijk beantwoord met "Yes, Madam, car is there in five minutes." Gelukkig sprak de andere kant goed Engels. Hij beloofde me direct de chauffeur te bellen en me daarna terug te melden hoever de man nu onderweg was, en hoe lang het nog ging duren, ja hij zou hem meteen bellen. De auto kwam uiteindelijk een half uur te laat, en de chauffeur had niet eens een telefoon. Dat half uur is dan nog tot daar aan toe, maar je krijgt wel de zenuwen, want de kans is in India in zo'n geval groot dat er helemaal geen auto komt en als je dan een vlucht moet halen...
Na het afscheid van Christien op het vliegveld wacht de volgende India-belevenis. Die was al een tijdje aan de gang, het betreft de electriciteitsrekening. Half december had ik een rekening op de mat gevonden. Hoewel ik een Indiase bankrekening heb, is het niet eenvoudig om er achter te komen hoe je dat dan betaalt. En nu ligt de rekening van januari ernaast en wordt het tijd daar eens achterheen te gaan.
Wat ik ervan begrijp is dat je een cheque moet uitschrijven op naam van de ontvanger, "BSES Radjhani" het energiebedrijf dus, met jouw BSES klantnummer. Vervolgens doe je de cheque samen met een "payslip" van je electricitieitsrekening in een "drop-box" van BSES. Dat is een soort brievenbus, maar je moet dan natuurlijk wel weten waar je die kunt vinden. Een medewerker van BSES haalt de cheque eruit en gaat ermee naar de bank, die dan in contanten de cheques uitbetaalt aan de medewerker van BSES. En die BSES-er stort dat vervolgens op rekening van het energiebedrijf. Je kunt ook een creditcard gebruiken, maar hoe en waar dat vergt ook weer onderzoek. Gewoon geld op iemand's rekening storten vanaf je lopende account, internetbankieren, of acceptgiro overmakingen, dat kennen ze hier niet. En die cheques, daar heb je allelei typen in, die ik ook al niet ken. De huisbaas gevraagd dus. Die antwoordt dat hij wel de cheque voor me in de dropbox van BSES laat doen. "Breng me maar die cheque dan komt het goed. Maar doe het wel snel, want jij wordt afgesloten, het is jouw probleem." Zo gezegd zo gedaan. Getekende cheque aan hem afgegeven, maar nee; de rekening zelf moet er ook bij. Om er een "betaald" stempel op te laten zetten door BSES. Maar weer is het niet goed: de volgende dag heb ik een briefje van de huisbaas en de cheque terug. "Je hebt een bankaccount in Noida. Die cheques worden in Delhi niet geaccepteerd." Hij wil dus contante betaling. Reden genoeg om op kantoor eens na te vragen of dat nou echt zo moeilijk is, een electriciteitsrekening betalen. Ik laat de rekening maar meteen zien. En dan pas gaat het balletje echt rollen....
Mijn rekening voor een maand bedraagt bijna 5000 Rupee. Bijna honderd Euro, in zo'n derde wereld land? Die van mijn collega's varieren tussen de 250 en de 800 Rupees! En die hebben dag en nacht energieverslindende electrische kacheltjes aan en nog grotere ruimten dan ik? Daar klopt iets niet. En waarom wil hij zo graag contanten? Die cheque is zeker weten gewoon geldig voor Delhi volgens de Indiers op kantoor.
Bij nadere beschouwing wordt nog meer duidelijk.
Op de rekening staat ter info voor de klant de "previous consumption" aangegeven voor oktober en september 2006. Om trends in je energiegebruik te kunnen bijhouden. Daaruit blijkt dat de consumptie in oktober 2006, toen mijn huis leegstond, ruim hoger was (1912 units verbruikt) dan in de maanden dat ik er in woon (december: 1186 units).
Gelukkig is de rekening geweldig goed gedocumenteerd. Er staan zelfs standaard indicaties op voor verbruik in units/uur voor alle soorten apparaten. Dus ik bereken meteen per schatting mijn maandelijks verbuik. "31 dagen per maand 24 uur per dag de koelkast maal 0.10 units". "31 dagen maal 5 uur per dag de boiler maal 2.00 units".....5 uur per week de wasmachine..Enzovoort. Ik neem het expres extra ruim en kom uit rond de 350 units per maand! Nog niet eens meegerekend dat ik in die maand tien hele dagen niet thuis was...kun je nagaan! Net wat we op kantoor al dachten. De huisbaas laat mij betalen voor het hele pand, oftewel voor zijn eigen twee appartementen erbij met in totaal 6 bewoners, die lekker royaal de electrische kacheltjes en de airco's laten draaien. Tijd voor actie dus.
Gisteravond poeslief naar meneer de huisbaas - Sanjay Gujral. Ik moet me langs drie glimmende Mercedessen op de oprit wringen om bij de voordeur te komen en denk onwillekeurig: "Ja, kunst, van andermans centen!". Na het aanbellen volgt een glimlachende ontvangst met de hele familie en gasten erbij en mag ik mijn verhaal doen. Ik moet het natuurlijk politiek spelen, en vraag hem of "hij zelf ook zo'n hoge rekening heeft, want mijn collega's op kantoor vinden het zo raar. Er wordt met de meter gehannest en we moeten dat BSES bedrijf aanpakken. Of heb je me per ongeluk de verkeerde nota in handen gegeven?". Maar nee hoor. Sanjay Gujral laat de kans liggen er zonder eerverlies af te komen:
- "Jacoba, ik heb zelf een rekening van 8000 rupees. Voor de middenverdieping ook zoiets. Het is gewoon zo duur!"
- "O, hmm...Kan ik ergens contact leggen met BSES om het na te vragen?"
- "Nou Jacoba, kun je proberen, maar ik heb geen idee hoe dat moet...Doe je best".
Ik weet genoeg. En het adres van het klantencentrum staat gewoon op de rekening vermeld. Beneden aan het pand hier buiten zitten drie aparte electriciteits meters, een per verdieping. Op de "mijne" staat "2nd floor". Ik maak van alledrie een foto van de stand met de krant van vandaag als datum indicator. En over een week doe ik dat weer. En dan maar eens de gemeten units met mijn berekening vergelijken. De laagste moet mijn meter zijn, die labels geloof ik natuurlijk niet. En binnenkort ben ik een week niet hier en trek ik echt alle stekkers in huis eruit. Dan maar eens kijken welke meter er heeft stilgestaan, testen welke de mijne is! En dan moet de BSES electriciteitsman komen om te verifieren hoe alle lijntjes lopen. Die service hebben ze namelijk, want ik heb ze gebeld. We zullen de bedrieger eens bedriegen!
Dus eerst naar het klantencentrum BSES. Een hele onderneming, alleen al het gebouw te vinden. En als je binnenkomt...mijn hemel! Hier staan honderd man in de rij te dringen om contant de rekening te betalen. Er zijn wel tien rijen en alle aanwijzingen zijn in het Hindi. Waar moet ik beginnen? Help! Ik spreek een paar keer iemand tevergeefs aan en wil het al bijna opgeven. Maar dan vertelt een jongen me dat ik bij dat-en-dat buro terecht kan, daar spreken ze Engels. Daar staat uiteraard weer een kolonie starende onderkruipsels om me heen, letterlijk. De nationale sport voordringen wordt hier namelijk beoefend op professioneel nivo. Die verrekte kleine mannetjes kruipen en duwen zich gewoon letterlijk onder je armen door. Maar ik kom aan de beurt, hoera! Ze kijkt even in de computer en ziedaar. Mijn ellende wordt beloond.
"Yes madam, consumption for 2nd floor, New Friends Colony, B413?
Is 638 Rupees."
WORDT VERVOLGD
Na het afscheid van Christien op het vliegveld wacht de volgende India-belevenis. Die was al een tijdje aan de gang, het betreft de electriciteitsrekening. Half december had ik een rekening op de mat gevonden. Hoewel ik een Indiase bankrekening heb, is het niet eenvoudig om er achter te komen hoe je dat dan betaalt. En nu ligt de rekening van januari ernaast en wordt het tijd daar eens achterheen te gaan.
Wat ik ervan begrijp is dat je een cheque moet uitschrijven op naam van de ontvanger, "BSES Radjhani" het energiebedrijf dus, met jouw BSES klantnummer. Vervolgens doe je de cheque samen met een "payslip" van je electricitieitsrekening in een "drop-box" van BSES. Dat is een soort brievenbus, maar je moet dan natuurlijk wel weten waar je die kunt vinden. Een medewerker van BSES haalt de cheque eruit en gaat ermee naar de bank, die dan in contanten de cheques uitbetaalt aan de medewerker van BSES. En die BSES-er stort dat vervolgens op rekening van het energiebedrijf. Je kunt ook een creditcard gebruiken, maar hoe en waar dat vergt ook weer onderzoek. Gewoon geld op iemand's rekening storten vanaf je lopende account, internetbankieren, of acceptgiro overmakingen, dat kennen ze hier niet. En die cheques, daar heb je allelei typen in, die ik ook al niet ken. De huisbaas gevraagd dus. Die antwoordt dat hij wel de cheque voor me in de dropbox van BSES laat doen. "Breng me maar die cheque dan komt het goed. Maar doe het wel snel, want jij wordt afgesloten, het is jouw probleem." Zo gezegd zo gedaan. Getekende cheque aan hem afgegeven, maar nee; de rekening zelf moet er ook bij. Om er een "betaald" stempel op te laten zetten door BSES. Maar weer is het niet goed: de volgende dag heb ik een briefje van de huisbaas en de cheque terug. "Je hebt een bankaccount in Noida. Die cheques worden in Delhi niet geaccepteerd." Hij wil dus contante betaling. Reden genoeg om op kantoor eens na te vragen of dat nou echt zo moeilijk is, een electriciteitsrekening betalen. Ik laat de rekening maar meteen zien. En dan pas gaat het balletje echt rollen....
Mijn rekening voor een maand bedraagt bijna 5000 Rupee. Bijna honderd Euro, in zo'n derde wereld land? Die van mijn collega's varieren tussen de 250 en de 800 Rupees! En die hebben dag en nacht energieverslindende electrische kacheltjes aan en nog grotere ruimten dan ik? Daar klopt iets niet. En waarom wil hij zo graag contanten? Die cheque is zeker weten gewoon geldig voor Delhi volgens de Indiers op kantoor. Bij nadere beschouwing wordt nog meer duidelijk.
Op de rekening staat ter info voor de klant de "previous consumption" aangegeven voor oktober en september 2006. Om trends in je energiegebruik te kunnen bijhouden. Daaruit blijkt dat de consumptie in oktober 2006, toen mijn huis leegstond, ruim hoger was (1912 units verbruikt) dan in de maanden dat ik er in woon (december: 1186 units).
Gelukkig is de rekening geweldig goed gedocumenteerd. Er staan zelfs standaard indicaties op voor verbruik in units/uur voor alle soorten apparaten. Dus ik bereken meteen per schatting mijn maandelijks verbuik. "31 dagen per maand 24 uur per dag de koelkast maal 0.10 units". "31 dagen maal 5 uur per dag de boiler maal 2.00 units".....5 uur per week de wasmachine..Enzovoort. Ik neem het expres extra ruim en kom uit rond de 350 units per maand! Nog niet eens meegerekend dat ik in die maand tien hele dagen niet thuis was...kun je nagaan! Net wat we op kantoor al dachten. De huisbaas laat mij betalen voor het hele pand, oftewel voor zijn eigen twee appartementen erbij met in totaal 6 bewoners, die lekker royaal de electrische kacheltjes en de airco's laten draaien. Tijd voor actie dus.
Gisteravond poeslief naar meneer de huisbaas - Sanjay Gujral. Ik moet me langs drie glimmende Mercedessen op de oprit wringen om bij de voordeur te komen en denk onwillekeurig: "Ja, kunst, van andermans centen!". Na het aanbellen volgt een glimlachende ontvangst met de hele familie en gasten erbij en mag ik mijn verhaal doen. Ik moet het natuurlijk politiek spelen, en vraag hem of "hij zelf ook zo'n hoge rekening heeft, want mijn collega's op kantoor vinden het zo raar. Er wordt met de meter gehannest en we moeten dat BSES bedrijf aanpakken. Of heb je me per ongeluk de verkeerde nota in handen gegeven?". Maar nee hoor. Sanjay Gujral laat de kans liggen er zonder eerverlies af te komen:
- "Jacoba, ik heb zelf een rekening van 8000 rupees. Voor de middenverdieping ook zoiets. Het is gewoon zo duur!"
- "O, hmm...Kan ik ergens contact leggen met BSES om het na te vragen?"
- "Nou Jacoba, kun je proberen, maar ik heb geen idee hoe dat moet...Doe je best".
Ik weet genoeg. En het adres van het klantencentrum staat gewoon op de rekening vermeld. Beneden aan het pand hier buiten zitten drie aparte electriciteits meters, een per verdieping. Op de "mijne" staat "2nd floor". Ik maak van alledrie een foto van de stand met de krant van vandaag als datum indicator. En over een week doe ik dat weer. En dan maar eens de gemeten units met mijn berekening vergelijken. De laagste moet mijn meter zijn, die labels geloof ik natuurlijk niet. En binnenkort ben ik een week niet hier en trek ik echt alle stekkers in huis eruit. Dan maar eens kijken welke meter er heeft stilgestaan, testen welke de mijne is! En dan moet de BSES electriciteitsman komen om te verifieren hoe alle lijntjes lopen. Die service hebben ze namelijk, want ik heb ze gebeld. We zullen de bedrieger eens bedriegen!
Dus eerst naar het klantencentrum BSES. Een hele onderneming, alleen al het gebouw te vinden. En als je binnenkomt...mijn hemel! Hier staan honderd man in de rij te dringen om contant de rekening te betalen. Er zijn wel tien rijen en alle aanwijzingen zijn in het Hindi. Waar moet ik beginnen? Help! Ik spreek een paar keer iemand tevergeefs aan en wil het al bijna opgeven. Maar dan vertelt een jongen me dat ik bij dat-en-dat buro terecht kan, daar spreken ze Engels. Daar staat uiteraard weer een kolonie starende onderkruipsels om me heen, letterlijk. De nationale sport voordringen wordt hier namelijk beoefend op professioneel nivo. Die verrekte kleine mannetjes kruipen en duwen zich gewoon letterlijk onder je armen door. Maar ik kom aan de beurt, hoera! Ze kijkt even in de computer en ziedaar. Mijn ellende wordt beloond.
"Yes madam, consumption for 2nd floor, New Friends Colony, B413?
Is 638 Rupees."
WORDT VERVOLGD
posted by Jacoba at 3:56 p.m.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home