Home leave

Ik heb er zeker naar uitgekeken: tien dagen naar Nederland met de feestdagen. En het wordt inderdaad een heerlijke vakantie, een hele echte. Ineens weer gewoon al die normale dingen waarderen: een heuse warme douche, gaan en staan waar je wilt, geen tien "Yesmadams" om je heen zodra je een blik op een winkel dreigt te werpen. En natuurlijk ben ik dolblij om Noud weer te zien na drie maanden! Om zes uur kom ik uitgeslapen op Schiphol aan, want er is een handige nachtvlucht vanuit Delhi, en daar is Noud om me op te pikken. We rijden naar mijn huis in Utrecht waar Lucien (die er tijdelijk woont) zich net klaarmaakt om naar zijn werk te gaan, en ons thee inschenkt. En dan gaat het hele drukke vakantieprogramma van start: theevisite van Kirsten en Anne die allebei een feestpakketje uit India krijgen, op kraamvisitie bij Jorien in Nijmegen, een super-diner met twintig Happy-VPRO-ers in Amsterdam waar ik Indiase roze thee voor ze maak, een prachtige uitvoering van de Hohe Messe in Vredenburg, en een fantastische menureeks van boerenkool-met-worst, hutspot, zuurkool...Oude Hollandse kaas inkopen bij mijn favoriete marktkraam, speculaasbrokken, flesje wijn, dropjes.....de hele 30 kilo koffer kan terug naar Delhi vol met eten want ik kwam heen met alleen cadeau's gevuld naar Nederland. Natuurlijk lekker bijkletsen en bij moeders thuis logeren, en overal maar weer cadeuatjes uitdelen. Maar vooral lekker warm in mijn eigen bedje slapen en bij het gaskacheltje zitten met een wijntje samen met Noud is fantastisch. Eerste Kerstdag vieren we met Noud en mama en Christien bij Tineke in haar Hans en Grietje huis op Marken, met natuurlijk een traditionele wandeling naar de vuurtoren Het Paard.
Ik moet nog mijn visum verlengen voor India want het loopt maar tot begin april en dat is veel te kort voor mijn assignment. De Indiase ambassade in Den Haag is gewoon een klein stukje Indiase chaos in Nederland: onduidelijke ambtelijke regeltjes, teveel mensen die in een te kleine ruimte moeten wachten, en vooral: het proces kost je een complete dag. Een wat oudere man achter de balie meent me te herkennen, en ik gok dat hij degene is waar ik twee jaar terug mee sprak toen ik naar Bangalore ging. Ik waag het erop en vraag geinteresseerd naar zijn dochter die bij Infosys Bangalore werkt, hij gaf me indertijd zelfs haar adres. En ja, het klopt. Kennelijk helpt deze vertrouwdheid, want ik praat een visum los voor een heel jaar! Dat lukte de journalist voor ons niet. Het komt goed uit, zo kan ik eind 2007 makkelijk een paar weekjes terug voor vakantie.

De twaalf dagen zijn om in een wip, en het is echt vakantie. Heel gek eigenlijk: een vliegtuig nemen naar Nederland op en neer voor vakantie, het voelt raar. Gelukkig komt mijn zus Christien mee naar Delhi terug, en gaan we daar nog een paar weekjes vakantie vieren. De overgang zou anders toch minder fijn zijn...