woensdag, februari 14, 2007

Bedrog III

Ik werk weer eens thuis om behoorlijk informatie van internet te kunnen halen want de snelheid op kantoor bij Nucleus is pet en jpg's binnenhalen is geblokkeerd, dus ook de statistiekplaatjes. En het heeft te maken met mijn geplande tweede bezoekje aan het electriciteitsbedrijf inzake "Electricity-Gate", de oplichtingszaak door mijn huisbaas. Ik zit druk te typen achter deze laptop als ik op de trap door de glazen voordeur de schoonmaaksters zie, vaag door de muggendeur heen allerlei kleurigs. Ze komen niet binnen maar lopen door naar het terras, waar ze blijven staan praten. Ze weten niet dat ik thuis ben, kan me voorstellen dat ze lekker wat teuten in het zonnetje. Maar Angeli, mijn favoriete schoonmaakster en een ontzettend leuke meid, haalt ze naar binnen en ze verdwijnen naar hun respectieveljke taken: een voor de vloer, een voor de badkamers, en een voor het afstoffen, met hartelijk dank aan het kastensysteem dat deze idiote overspecialisatie met zich meebrengt. De stofster is wat ouder en werkt hier pas drie weken, na een lange reeks weggestuurde voorgangsters. Ik werk rustig verder tot ik ineens een hartverscheurend gehuil uit de achterste badkamer hoor komen. Ik kan toch geen woord verstaan dus blijf maar even weg, ik stoor waarschijnlijk meer dan ik kan helpen door te gaan kijken. Maar dan komt Angeli hoofdschuddend en met een frons naar me toe. Ik vraag wat er is, "Kya Hain?" Ze kan het niet uitleggen, maar wel duidelijk maken. Ze stampt met haar blote voet op de vloer, wijst naar beneden en vervolgens naar haar voorhoofd. Wat wil zeggen: "Die van hier beneden zijn gek!" Mijn huisbaas de oplichter en zijn gezin dus. Onsympathiek vind ik ze zeker! Nu het zo zit geef ik de huilende stofster van harte een hele dikke knuffel. Daar is ze blij mee, ze schurkt zich maar eens lekker tegen me aan. Ben ik absoluut tegen alle Indiase regels in menselijk contact met de voetveegklasse...

En dan krijgen we Angeli op haar best. Ze zet een denkbeeldige fles aan de mond waar ze met forse teugen uit drinkt en waggelt als een giechelende dronkeman lallend door de kamer, af en toe naar de vloer wijzend. De stofster krijgt ervan langs met harde schreeuwen en een grote mond, eindigend met een gemene por en een harde duw de deur uit. "Larka" zegt Angeli. Aha, de zoon van de familie. Die verwende snotneus van 18 die de hele dag met zijn gespierde bovenarmen loopt te showen. Type halflang filmsterrenhaar en een blik van "Zie mij eens geweldig zijn". Die met zijn zusje de derde Mercedes in het gezin deelt. De derde Mercedes die iedere ochtend als ik naar kantoor vertrek door de bedienden wordt gewassen. Als je beneden aanbelt met een vraag paradeert moeders lieveling continu langs, de eerste keer in te strak t-shirt, alle volgende keren in zijn blote pronk-bast. Die dus. Stomdronken en het is pas 11.00 uur! Daarom is de stofster volledig overstuur en haar baan kwijt. Ze moet door haar tranen heen om Angeli lachen, maar het huilen houdt niet op. En Angeli gaat door. Ze legt met veel moeite uit dat ze 700 Rupiah (13 Euro) per maand verdient, de wc-dame 400, en de stofster maar 300. Die geldwolven. Volgt een meesterlijke persiflage op mevrouw-beneden, Vanita Gujral, die wij ING-ers unaniem allang het naarste mens van India vinden. Je hoort haar vaak gillen en brullen, van beneden dringt het hier door. Je zal er maar als voetveeg in dienst zijn met haar dronken lievelingetje daarbij. Ze hebben veel lol als ik haar nabauw met veel gescheld en nep-Hindi. Er wordt niet meer schoongemaakt, ze zijn alledrie in rep en roer. Ik vind het best.

Voor ze weggaan vraagt Angeli mijn mobiele nummer. Gujral wil me bellen. Aha. Over de valse electriciteitsrekening die ik weiger te betalen natuurlijk! Hij wordt zenuwachtig. En terecht. Nog vijf dagen voor zijn stroom wordt afgesloten als ik zijn astronomische rekening niet betaal. Die brief van het energiebedrijf kreeg ik vorige week van de schoonmaaksters, met zijn boze rode letters erbij gekalkt. Bij Nucleus -mijn Indiase werkgever- zijn ze op de hoogte. Onze formele grote helper voor India-problemen, Anurag, is woedend over dit verhaal. Die wou Gujral wel eens spreken over zijn praktijken. Dus geef ik het mobiele nummer van Anurag, lekker niet het mijne. Even de oplichter bedriegen, gna gna gna!

Mijn tweede "Gnagnagna" heb ik s'middags bij het energiebedrijf. Lang wachten, eindeloze kastje-muur wandelingen, voordringerijen trotseren, zelfs een uur
wachten omdat ze sluiten voor de lunch, maar dan heb je ook wat. Mijn echte, juiste rekening voor februari, 660 rs! Origineel. Op papier. Met stempel en handtekening, meteen zelf cash betaald. Je ziet ook de "Previous Consumption" als referentie op de rekening. Die reflecteert precies dat het appartement leegstond voor mijn komst in november! En vooral: het juiste referentie nummer voor mijn appartement. Een eigen klantnummer, voor een apart account. Dat niet zal worden afgesloten omwille van wanbetaling want het is helemaal bij tot 1 maart. Mijn correcte mini-rekening heeft Gujral dus zelf betaald in de maanden december en januari. Helaas krijg ik de gegevens voor die maanden niet in handen. Ik zou hem dan die maanden gedocumenteerd cash betalen en daarmee klaar. Anurag gaat ze nog lospeuteren.
Ben benieuwd wat er zal gebeuren. Gujral gaat "mij" oftewel een boze Anurag aan de lijn krijgen. Zal hij dan nog voet bij stuk houden? Worden zijn drie verdiepingen inderdaad afgesloten op 18 februari? O ja, hij kan de hoofdschakelaar omzetten zodat het bij mij ook donker wordt. Maar die zet ik zo terug. Zelf heeft hij zijn eigen rekening informatie die hij al 3 maanden naar mij doorschuift misschien niet eens op papier. Net als de afsluit-waarschuwingsbrief. Misschien weet hij niet eens precies de aangekondigde afsluitdatum! Alle bewijsmaterialen liggen veilig in mijn kluis en staan gescand in de mailbox van Anurag. Als Gujral me persoonlijk aanspreekt zal ik naar waarheid zeggen dat ik februari voor de 2nd floor heb betaald. Het wordt spannend, zondag de 18e!

WORDT VERVOLGD