Sport !?! Ik?

Sport sport sport is niet bepaald mijn favoriete programma. Maar de sportdag van de Nederlandse Vereniging in Delhi ga ik niet missen. Die vindt de hele zondag plaats op een prachtig landgoed van een Nederlander die directeur-India is van een bekende oliehandel. Een "farmhouse" noemen ze dat hier. Het is buiten Delhi en heeft voorzieningen waar sommige Indiase 5-sterren hotels wel eens iets van zouden kunnen leren. Lange oprijlaan geflankeerd door cypressen, tennisbaan, badmintonveld, bijna volwassen voetbalveld, mooi buitenbad met veel badhuis eromheen en overal glooiende sappige grashellingen, in het hete Delhi behoorlijk bijzonder. Als we aankomen is het al een gezellige bedoening rond een grote tafel op een beschaduwd terras met koffie en allerlei lekkers. Het eerste programmapunt is even ontspannen om erin te komen: een pittig uurtje yoga op dat geurige gras. Pittig inderdaad. Behoorlijk zweten en in allerlei kreukels kruipen waardoor je spieren voelt trekken die je niet eens hebt. Er wordt geklaagd dat we niet meer kunnen sporten wegens overbelasting. Iemand heeft haar prive yogalerares beschikbaar gesteld, die ze zelf vijf dagen per week aan huis krijgt. Dat is hier wel gebruikelijk, dat diensten aan huis komen, fysiotherapeut, schoonheidsspecialiste, de lerares voor dit of dat. Als we helemaal gestretched, getwist en opgefrist zijn ben ik aan de beurt voor een paar potjes badminton op de baan. Na tien jaar valt het niet eens tegen, maar ondanks mijn partner - de real estate regelaar van de ambassade - verliezen we toch. Het is best leuk eigenlijk, ik vraag me af waarom ik me nooit druk maak over sport. Ben er waarschijnlijk gewoon te lui voor, ik loop draai spring ren vlieg beweeg zonder te sporten al meer dan genoeg. Er is een fijn briesje, zelfs in de zon is het goed uit te houden. Potje jeu-de-boule met een paar dames met kinderen - hardstikke leuk - het getennis laat ik over aan degenen die het allemaal echt serieus nemen. En dan is er alweer lunch, met Hollandse kaas en gewone bruine boterhammen. Heerlijk! Het is inmiddels een stuk drukker geworden, ik tel tegen de 40 volwassenen, 30 kinderen en wel 15 pubers van rond de veertien jaar en de hele dag geen gejengel of geflikflooi maar ze zijn gewoon lekker aan het spelen. Het is leuk om te horen wat de kinders elkaar standaard vragen bij de eerste ontmoeting:"Wat spreek je?" De meesten sommen meteen twee, drie talen op, de gekste combinaties, en dat hoor je ze ook allemaal door elkaar gebruiken. In de middag ga ik vooral voor de leuke gesprekken en de nieuwe Delhi-contacten. Ik spreek bijvoorbeeld iemand van Unicef, en een juriste die alles van mijn eigen wettelijke werk-onderwerp heeft uitgezocht maar dan voor KLM, en natuurlijk zijn er veel sterke verhalen over de stunts gevaren avonturen tripjes rariteiten die je in India over je heen krijgt. Alexandra is er ook met haar broer, die houdt het internationale IT gebeuren van Lockheed in de gaten. Ik wissel telefoonnummers uit met een stel van twee jongens. De een is Indiaas en bedrijfskundige maar geeft opleidingen aan medewerkers bij een Amerikaans merk voor schoonheidsproducten. De ander, Nederlander, is Tibet-specialist voor bijvoorbeeld instanties, NGO's en de media. Het is eigenlijk alweer veel te vroeg laat. Binnenkort regelen ze ook Sinterklaas, een koffietafel ergens, kerstborrel ga ik missen, en in april ?!?!! Koninginnedag, het grootste Nederlandse evenement dat je hier kunt krijgen. Nog een vrijwilliger nodig? Heb er wel wat ervaring mee... Coeba's Koninginnedag