Mediteren maar!

Winterfestival in het Global Arts Village. Dat is een landgoed met een artistiek verantwoorde villa in een prachtig park met hangende bomen, bloemen, vijvers, pauwen en een gastenverblijf waar groepen buitenlandse kunstenaars huizen. Eigenlijk is het festival een bloemlezing van de soorten meditatie waarvoor je een cursus kunt nemen, een voorproef-dag dus. De sfeer is dan ook behoorlijk "yoga". Meditatiedocenten met lange haren en dunne wijde gewaden lopen elkaar overdreven lievig te begroeten beknuffelen zegenen en ik word er meteen in meegenomen. Het is vroeg, nat en frissig in het park als ik naar de eerste sessie ga."Dynamic Meditation" staat er op de deurpost. Ik heb nooit ook maar iets op dit vlak gedaan, geen meditatie, geen yoga of wat dan ook. Dus laat het maar gewoon over me komen. En hoe gaat dat? Er is zweverige muziek met gamelan achtige instrumenten en we krijgen wat uitleg. Tien minuten onregelmatig uitademen door de neus snuivend “om chaos en afbraak te laten beginnen”. Daarna alles doen wat lichaam en geest je ingeven “om de katharsis te voelen”. Dus brullen, huilen, lachen springen, rollen, wat er maar in je lichaam opkomt. Ik vind het niet makkelijk want de muziek is ritmisch en het enige wat vanzelf komt is een dansje. Maar dat hoort erna pas. “Dance in celebration” is de boodschap voor de volgende fase. De hele sessie is met de ogen dicht. Ik merk dat ik alles heel intensief doe: bewegen, ademen, dansen, ik zweet en ben helemaal moe. En het is pas tien uur! Aan het eind mogen we op onze matrasjes gaan liggen en uitrusten. Dat was dus een meditatie uurtje. Erna volgt een lezing onder het grote bamboedak waar je gemoedelijk op pasha-matrassen en kussens op de vloer hangt. Ze leggen uit wat de traditionele drie wegen tot verlichting zijn. De weg van de Fakir (lichaam centraal bij de ontwikkeling) van de Monnik (geest) en de Yogi (verstand). De Armenier Gurdjeff combineert ze alledrie in de “Vierde weg”. Gurdjeff movements zijn oefeningen waarbij je moet tellen of opsommen en voelen en bewegen tegelijk. Daarin moet je combinaties maken om gek van te worden. Ken je eenmaal een lastige sequentie van tellen en bewegen, en dan moet het daarna weer achteruit! Of met stappen overslaan volgens steeds ingewikkelder telpatronen! En alle ledematen doen onafhankelijk eigen patronen. Eigenlijk net als jonge kinderen motoriek en denken leren integreren door “Papegaaitje-leef-je-nog?” maar dan woest moeilijk. Alleen met constante, diepe concentratie en veel herhaling lukt het. Doel is hoofd-hart-fysiek in balans te leren functioneren. Er volgen nog veel soorten yoga en meditatie die ik niet bij naam onthoud. Derwish-dansen om in trance te komen en meer lezingen en tenslotte een ferme buikdanssessie (women only). Ik word afgeleid door de mooie bamboe constructies van de daken en de omgeving. Maar al met al heeft het gewerkt: Om 7 uur s’avonds heb ik spierpijn en het plan om een yogalerares te zoeken voor aan huis. Als Stientje en Carolijn er zijn kunnen we dat iedere dag gaan doen. Moet ik ook maar zo’n fladderpak gaan kopen...en een matje!