Chandni Chowk

Vandaag ga ik eindelijk voor het eerst het oude centrum van Delhi in, die plaats waar je over leest dat je er gek wordt, verdwaalt, dat er niet door te komen is en waar de straatjes een mens breed zijn. Een plek kortom waar je voor wordt gewaarschuwd. De wijk heet Chandni Chowk en staat vol oorspronkelijke gebouwen oude stijl. Er is een duidelijke missie: ik moet koperen beslag hebben voor leer; gespen, ringen, studjes en "jam-buttons" en die groothandel zit in dit gedeelte van de stad. Alexandra moet er ook zijn en we nemen samen een taxi vanaf Defense Colony die ons afzet in Sadar Bazar. De auto kan hier niet verder en de chauffeur raadt ons een fiets-riksja aan vanaf hier. Dat is een heuse attractie: je zit letterlijk hoog, droog en veilig in het zonnetje en kan op je gemak alles observeren want je gaat niet sneller dan stapvoets. Ik kijk mijn ogen uit. Dit is meer "India" dan welke andere wijk van Delhi ook. Er is geschreeuw, getoeter, fietsbellen reutelen aan alle kanten, en overal zijn tanige kleine mensen in smoezelige pyama's aan het sjouwen, duwen, trekken, sjorren om enorme ladingen teverplaatsen. Ik zie prachtige fruitstallen en handkarren met grote ladingen grof dichtgenaaide juten balen waar droge rode pepertjes uitpiepen door de naden. Alle soorten en maten van scheve en fout gespelde uithangborden hangen onbeperkt over elkaar heen gespijkerd te wiebelen. Als toppunt van versiering klonteren vieze rommelige kluwens van electriciteitskabels als guirlandes langs de gevels. Nergens is een vierkante centimeter rust voor je ogen en op de weg geen centimeter uitwijk. Onderweg kopen we allebei een paar mooi bestempelde juten thee verpakkingen als tassen waar de laatste theeblaadjes nog uit rollen. Die kun je hier te kust en te keur krijgen, heel handig voor mijn losgeslagen wolvooraadje thuis. We doen Kinari bazaar aan voor wat aanvullende pondjes kralen, en blijven hangen in talloze ambachtelijke zilver winkeltjes met traditionele sieraden. Als ik bij een garenwinkeltje vraag wat een klosje kost, antwoordt de man tot mijn verbazing: "150 rupees". Dat is bijna drie Euro! Maar nee, daar krijg je 144 verschillend gekleurde hele klossen in een doos voor. De winkel met lederbeslag is geweldig: ouderwets en bijzonder goed gesorteerd en gerund door twee imposante Sikhs met tulband. Je vindt er gespen, sloten voor koffers, ringen, klemmen, en allerlei knopen en klinknagels om door leer te ponsen. We doen er wel een uur over om een mooie collectie bij elkaar te zoeken, steeds gehinderd door mannetjes met armenvol kant-en-klare handtassen waar ze de metalen elementen voor zoeken om ze na te maken. Je kunt hier zelfs metalen logo-versierselen krijgen van alle Franse en Italiaanse topmerken. Als we eindlijk klaar zijn zetten we met een autoriksja koers naar het Imperial Hotel om van een welverdiende high tea te genieten in stilte. En met een krantje erbij.
Wat een fijne vermoeiende dag!