En nog een uitzwaaiborrel!

Donderdag: de laatste werkdag. Tijd voor de laatste overdracht, de laatste emails, vlug nog een paar cruciale aanpassingen in een belangrijk memo, en op de gang steeds weer de vraag beantwoorden: “ Hee, jij zou toch naar India?”. De dag vliegt om en dan is het tijd voor de uitzwaaiborrel bij ING. Ik heb hier al jaar in jaar uit afscheid genomen van mensen die naar een andere afdeling gingen, en het voelt raar om nu zelf het feestvarken te zijn. Maar voor ik het weet zijn we met zijn allen in de kroeg en sta ik met een arm vol bloemen en een enorme kaart met koeien in de handen, vol goede wensen in een massa verschillende handschriften. En een echt mooi, handig klein boekje met alles over Idiase etiquette: loop nooit tegen de klok in om een tempel! Er is ook een grote groene envelop, met genoeg inhoud om in India een stapeltje fijne leesboeken aan te schaffen. En ook... een rupiah-biljetje voor mij eerste fooi. Hoef ik mijn bovenmatige koffer niet zelf te dragen!